In de huidige richtlijn wordt bij een hoge verdenking op epilepsie na een eerste EEG zonder afwijkingen een EEG na slaapdeprivatie (EEG-SD) geadviseerd. De diagnostische waarde van een EEG-SD bij first-seizure patiënten met een normaal/inconclusief routine EEG is echter vooralsnog onduidelijk. Bovendien leidt meer diagnostiek tot meer fout-positieve resultaten. Er is praktijkvariatie tussen verschillende ziekenhuizen in Nederland. In sommige ziekenhuizen krijgen patiënten na een eerste insult minder EEG’s en helemaal geen EEG-SD waardoor de kans op positieve bevindingen, en daarmee de kans op een diagnose lager is. Dit heeft tevens belangrijke maatschappelijke consequenties, omdat deze patiënt niet met anti-epileptica behandeld zal worden en een kortere rijontzegging zal hebben. In andere ziekenhuizen krijgen patiënten na een eerste insult herhaalde EEG’s inclusief EEG-SD waarmee de kans op foutpositieven en mogelijk onnodige behandeling groter wordt. Nader onderzoek naar de diagnostische waarde van EEG-SD is noodzakelijk gezien het risico op fout-positieven, de belasting voor patiënten (en event. ouders) alsmede de logistieke bezwaren. Er wordt in het NVN advies bovendien geen onderscheid gemaakt op basis van de classificatie van de epileptische aanval. Mogelijk is het EEG-SD bij bepaalde typen focale epilepsie, zoals vermoedelijke mesiotemporale epilepsie, wél van doorslaggevend belang en zou het advies in de richtlijn en in de praktijk op het type epilepsie moeten worden afgestemd.